9 Şubat 2013

Seni gidi "Hmm"dık kıran!

Birkaç yıl öncesine kadar, hatırlar mısınız bilmem, hani harflerin ağzına sıçtığımız, dil bilgisi nedir bilmeden götümüzden yazı şekilleri uydurduğumuz, sesli harfleri piç gibi ortada bıraktığımız günler vardı. Facebook ya da msn vardı o zamanlar, ya insanlar kolaylarına geldikleri için sesli harfleri atıyorlardı ya da "Sesli harf kullanan piç olsun! Hehehe!" düşüncesi. 
Nedense ben sesli harf atmak neymiş, harflerin büyüklü küçüklü yazılmasıymış, hiç bilmiyormuşum. Allah'ım sana şükürler olsun! Şöyle eski yazış biçimime bakıyorum da, tüm kelimeler tam lan. Ne "L" kullanmışım ne de "orspu msn yha.s" gibi cümleler kurmuşum. Gayet normal bir çocukluk geçirmişim yani. 
Ama sadece harfle de kalsa iyi, insanlar götten uydurdukları bir kelimeyi de dillerine dolamışlardı! "Hmm"! Düşünsenize, sayfalarca mesaj yazıyorsunuz ve size verilen cevap "hmm". Ya da çok mutlu olduğunuz bir olayı anlatıyorsunuz. Karşınızdakinden "Anasını avradını be! Ne şanslı adamsın lan piç!" demesini beklerken "hmm" cevabını alıyorsunuz. Resmen orospuluk. 
S.K. "hmm" senin götüne girsin, kulak deliğinden çıksın inşallah
Yazın sonlarına yaklaşmıştık ve facebook yavaş yavaş ün kazanmaya başlamıştı. O zamanlar burnumuzda sümükle arada internet kafelere gider, "Hangi Kavak Yelleri karakterisin?" ya da "Hani hayvansın?" gibi içten içe laflarıyla ağzımıza sıçan testlere katılırdık. 
Birden sohbetten bir mesaj geldi. Hemen açtım. Mesaj S. K.'dan. 
"Yzn nsl gçti?" diye soruyor. Harflerin ağzına sıçmış, bir de boku sıvazlamış. 
Ee ben de safım! Götüm gibi kaldım ilk önce, araya harf sokuyorum anlamlı bir şey çıkmıyor, soktuğumu geri çıkarıyorum yine yok. En son anladım. Bana "Yazın nasıl geçti?" diye soruyor. 
Vallaha oturdum, çocuğa 20-30 satırlık, yazımın nasıl geçtiğini anlatan bir yazı yazdım. Facebook; facebook olalı böyle zulüm görmedi. Upuzun bir şey. 
"Nasıl geçsin ya," ile başladım, ortalarda kocaman sülalemi anlattım, en sona da "İşte böyleydi benim yazım, hem yoruldum hem eğlendim." yazıp gülücüğü de koydum. 
Lan bekliyorum bekliyorum, altta ne "yazıyor..." çıkıyor ne başka bir şey. En sonunda yazıyor çıktı ve birden kulaklığa "Trink!" diye bir ses geldi. İçimden de S. K.'ya övgüler yağdırıyorum, "Aferin lan, bir boka benzemezdin ama jet gibi yazıyormuşsun!" diyorum. Hemen açtım sohbeti. Cevap neydi biliyor musunuz? "Hmm." 
Lan S. K. sen al o "hmm"ı, arkanı dön ve ne yapacağını biliyorsun zaten, aynen onu yap. Lan orospu, ne bu "hmm" lan. Anasını avradını, yarım saatlik açtırdığım masanın 10 dakikasını sana yazımı anlatarak geçirdim, senin dediğin tek şey "hmm" mı?
Tabi o zamanlar küçüğüm, çocuğa küfür falan etmedim. Direk "Kendine iyi bak." yazdım ve çevrimdışı oldum. O günden beridir "hmm"dan nefret ederim. Kim yazarsa yazsın, antipatim var lan benim. 
"Hmm" sohbetin ağzına tükürür
"Hmm" öyle bir kelimedir ki, sohbeti bitirir, insanları birbirinden soğutur, ayağını kaydırır. Lan o "hmm" öyle bir zehirdir ki, bulaşır, mesajlarından çıkmaz olur. İletişimin biter, "Öyle iştee..." yazmak zorunda kalırsın, göt gibi de sohbet edersin. 
Ben kullanmamaya çok dikkat ediyorum ama arada kaçıyor tabi. Ama size bir tavsiye, size upuzun bir mesaj atmış birine asla "Hmm" yazmayın, şu an ben neler hissediyorsam aynısını hissediyordur bence. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder